Ferdinand stelt zich voor...

"Mijn naam is Ferdinand de Landmeter. Ik ben 41 jaar oud, getrouwd met Lianne en samen hebben we drie kinderen. We wonen in Aagtekerke. Ik heb jarenlang bij Rabobank  gewerkt, maar eind maart 2023 maak ik de overstap naar DON Risicobeheer, waar ik aan de slag ga op de afdeling bedrijven.  

Afghanistan is voor mij een land waar ik een korte periode (ongeveer 100 dagen) van mijn leven heb ‘gewoond’, maar waar sinds die tijd nog heel regelmatig mijn gedachten naar uit gaan. Ik ben namelijk in 2002 als militair van de Luchtmobiele Brigade (rode baretten) op uitzending geweest naar dit land.

Ik was me er altijd wel van bewust dat er christenen zijn die behoren tot het vervolgde en verdrukte deel van de kerk op aarde. Maar doordat ik de laatste twee jaar diverse boeken heb gelezen en podcasts heb geluisterd over vervolgde christenen, heeft dat mijn hart geraakt. God heeft daarvoor gezorgd, dat geloof ik. Ik kwam erachter dat bidden voor de vervolgde kerk ook echt uitwerking heeft. Een boek dat me erg geraakt heeft is ‘Voorbij de Jihad’. Jeremia 33 : 3 had in de context van het boek een grote impact op me. Ook de tekst 1 Korinthe 12 : 26 waar ik later mee in aanraking kwam: "En als één lid lijdt, lijden alle leden mee". Elders staat: "samen zijn we het lichaam van Christus". Tijdens een regiotour van Stichting HVC werd dit heel duidelijk door iemand uitgelegd en dat bleef me bij. We hebben als gezin inmiddels heel wat Bijbelteksten uit het hoofd geleerd die te maken hebben met vervolging. Wat ben ik daar blij mee dat we daar mee begonnen zijn.

Toen in 2021 de Taliban weer aan de macht kwam in Afghanistan had dat toch wel impact op mij. Na 20 jaar van hervormingen, waar ik zelf een kleine bijdrage aan had geleverd, was het land in zeer korte tijd weer terug naar de periode van voor 2002. Gelukkig kan ik dit wel relativeren. Ik denk namelijk dat we met ons werk een verschil hebben kunnen maken voor een aantal mensen. Misschien is er door ons werk een generatie opgegroeid die later de draad van hervormingen weer kan oppakken. Er zijn vele kinderen geweest die een opleiding konden volgen door de op dat moment redelijk veilige situatie. Maar toch was dit wel pijnlijk. Ook omdat ik besefte wat dit voor de christenen in dit land zou betekenen.

Ik wilde graag iets doen voor vervolgde christenen, maar die mogelijkheid was er niet direct. In die tijd kwam ik in aanraking met de Muskathlon. Ik geloof dat God er voor heeft gezorgd dat dit niet alleen op mijn pad kwam, maar dat ik ook in vertrouwen op Hem mocht gaan deelnemen. Omdat er geen Muskathlon was voor Afghanistan heb ik ervoor gekozen mezelf in te zetten voor Noord-Korea, op dat moment nr. 1 op de ranglijst christenvervolging. In september 2022 ben ik hiervoor naar Zuid-Korea geweest. In juni 2022 ben ik in aanraking gekomen met Stichting Hulp Vervolgde Christenen en heb ik me daar aangemeld als vrijwilliger. Tijdens een vrijwilligersbijeenkomst werd een presentatie gehouden over Afghanistan. Afghanistan stond inmiddels op nummer 1 van de ranglijst vervolgde christenen. Tijdens de bijeenkomst werd aangekondigd dat Stichting HVC zich ook gaat inzetten voor dit land. Ik dacht, oké, dan wil ik daar na mijn Muskathlon iets voor gaan betekenen. Omdat Stichting HVC werkt met werkgroepen en er aan deze kant van Zeeland nog geen werkgroep is leek ons dat een mooie uitdaging. Stichting HVC is ook nog niet zo bekend onder de Zeeuwen, dus werk aan de winkel. Ik ben blij dat ik me op deze manier kan inzetten voor mijn naasten"

Terug naar de werkgroep.